Energie is een woord wat mij enorm intrigeert. Aan de ene kant is het een no-nonsense woord; windmolens en zonnepanelen horen inmiddels bij het landschap. Met een heftige griep epidemie achter de rug weet half Nederland weer wat het is om weinig energie te hebben.

Energie is het vermogen om dingen te laten gebeuren… windenergie wordt elektriciteit, zonnepanelen ‘maken’ warmte en licht en fysieke energie keeps you going…

So far, so good…

De kwantum fysica gaat er van uit dat alle materie en zelfs de kern van een atoom uit lege ruimte bestaat. Dat wat er dan nog overblijft, ’gedraagt’ zich als golven energie.
Wat wij waarnemen als materie (tastbare vorm) is dus in feite gestolde energie..

Alles is energie dus..

So far het no-nonsense verhaal? Op dit punt haken heel wat mensen af… of ze zich nu verdiept hebben in de wereld van kwantumfysica of niet… hier wordt het in de beleving toch ‘zweverig’ of ‘vaag’…

Maar hier wordt het wat mij betreft juist interessant, boeiend, mega intrigerend en ook heel ‘logisch’ en herkenbaar!
Als alles energie is, dan staat alles met alles in verbinding, heeft elke actie inderdaad een reactie en begrijpen we opeens veel beter waarom iets aantrekt of afstoot. Op een essentieel niveau bestaat de wereld dus niet uit objecten, maar uit relaties…

Geen afgescheiden entiteiten,
geen wij vs zij,
geen mein vs dein.

? Oopsss

Precies

Super grappig…. Dat we geneigd zijn dit zweverig en vaag  vinden.. lijkt me het ultieme bewijs van hoe we gewend zijn systemen te benaderen. Of dat nu om het systeem maatschappij, organisatie, economie of familie gaat…. we proberen er een tastbare vorm, een object of lineair principe van te maken. Want dat is tenminste (be)grijpbaar.

Geen wonder dat het veelvuldig barst van de weerstand om ons heen..

Een prachtige wetmatigheid is die van behoud van energie.
De natuurkundige wet stelt dat de totale hoeveelheid energie in een afgesloten systeem (zonder uitwisseling met de buitenwereld) constant is. Dat betekent dat er geen energie kan verschijnen uit het niets of kan verdwijnen. De energie kan wél van vorm veranderen.

Dat laatste biedt perspectief… de weerstand kan worden omgevormd. Zo zijn frustratie en passie twee uiteinden van een emotioneel systeem.
Frustratie komt voort uit onvervuld verlangen. Verlangen is passie.

De vraag is…
als energie een vermogen is om dingen te laten gebeuren… met welke energiestroom werk je dan liever?

De frustratie die je in de weerstand en dualiteit modus zet
Of
De passie die in beweging en verbinding zet

Dus,…
Loop je aan tegen frustratie, neem even de tijd om te ontdekken welk onvervuld verlangen daar onder ligt. Ga niet aan de slag met wat er niet is en blijf niet hangen bij wat er niet werkt. Daarmee settle je jezelf in een rothumeur en dat komt omdat die energie trager en lager van frequentie is. Het loopt letterlijk vast als je niet uitkijkt…

Ga bij frustratie op zoek naar de onderliggende verlangen en neem dat als energiebron. Die energie is sneller, dynamischer en creatiever. Heel veel kans dat je met je blik op je passie of je wens heel veel mogelijkheden ziet.

In coachingsgesprekken en binnen teams en organisaties is deze manier van kijken een hele waardevolle. Dat vraagt wel om mensen die een energiestroom kunnen ombuigen naar een level waar het weer kan gaan stromen.