Ik weet het. We willen niet klagen of zeuren. We mogen allang blij zijn dat we gezond zijn en “samen krijgen we corona eronder”.

Ik weet niet wat jullie vinden, maar voor mij is het ‘digitale samen’ een slap aftreksel van het oude normaal. Mijn trainingen en coaching doe ik achter mijn laptop aan mijn eettafel in mijn woonkamer. Aan diezelfde eettafel eet ik mijn avondeten, doe ik een spel met mijn kinderen en worden mijn nagels gelakt door mijn dochter.

Mijn leven is weer ( net als in maart 2020) één grote homogene bubbel waarin veel van wat er gebeurt en alles wat met werk te maken heeft op elkaar begint te lijken en terug te voeren is tot ….de tafel en het scherm. O ja, en een TO DO list.

Het wordt mij nu heel merkbaar duidelijk dat een essentiële manier van informatie verwerken vooral via mijn zintuigen loopt! We koppelen nieuwe informatie aan locaties, geuren, kleuren, beweging, mensen, gesprekken, intonaties, geluiden….ervaringen! Zo kunnen we informatie beter onthouden.

Ontwikkelen en leren kan niet zonder voelen en ervaren. Dat is veel meer waar dan we denken. En ontwikkelen en leren gebeurt ook in interactie met anderen. In live contact met mensen wissel je namelijk naast informatie en kennis ook gevoelens en ervaringen uit. Dat gebeurt op 2 niveaus; bewust en onbewust.

We zijn ons veelal wél bewust dat we informatie in de vorm van kennis en ideeën uit- wisselen. Vooral in de werksfeer is dat duidelijk het geval. In die omgeving schuiven we gevoelens en persoonlijke ervaringsverhalen liever bewust naar achter. Professionaliteit.

Dit wordt door dit digitale intermezzo enorm uitvergroot. En dat heeft óók zo zijn voordelen:

• We merken dat we effectief en snel kunnen schakelen met elkaar online!
• Gesprekken die normaal een uur duurden, duren nu een stuk korter.
• We komen snel to the point.
• We laten elkaar uitpraten (want anders gaat Teams of Zoom storen).
• En dan hebben we het niet over reistijd, milieu etc

Online zijn veel gesprekken dus nog meer een uitwisseling van kennis, afstemming, ideeën dan normaal. Het delen van ervaringen en emoties gaan hierin minder spontaan:

• Smalltalk is minder: We maken elkaar via het beeldscherm bijvoorbeeld geen complimenten over ‘een nieuwe outfit’,
• Associatief denken wordt minder aangesproken:”Heyyy, nu ik jou zie…bedenk ik.” Of  “Zag ik dat nu goed? Heb jij een nieuwe auto?
• Fysieke aanraking missen: de ‘high five’, het schouderklopje, de handdruk, de ‘hug’

Dit heeft ook een enorm negatieve kant: In live gesprekken is er een uitwisseling van subtiele energieën waarop we met al onze zintuigen afstemmen en waarbij onze zintuigen letten op ieder detail. Zelfs een spierspanning of een onderdrukte zucht nemen we onbewust waar. (Kúnnen we bewust waarnemen als we dat trainen…) Dat is een feit, want zo werkt ons systeem!

Een baby kan niks met de taal (= cognitieve kennis) van vader of moeder, maar groeit en ontwikkelt door fysieke aanwezigheid van hen en door in die aanwezigheid alle zintuigen in te zetten en door te spiegelen (spiegelneuronen). Onze huid bijvoorbeeld, geeft informatie door aan het autonome zenuwstelsel. (Daarom is aanraking van levensbelang voor baby’s én volwassenen). Een baby neemt via zintuigen en met behulp van spiegelneuronen de verschillende emoties waar. Onze zintuigen zijn dus sterk verbonden met onze emoties! Dat geniale systeem hebben wij als volwassene nog steeds! Maar we hebben kennis en denken zo belangrijk gemaakt dat het vaak ons voelen, ervaren en spiegelen in de weg staat.

Nu de ‘tegen het lijf loop’-, en de smalltalk momenten minder zijn, is het goed te weten dat dít het gevolg is:

Online interactie kán ‘verdovend’ en geestdodend werken. Google eens op ‘digitale burn-out’. Extra belangrijk dus om in deze online periode te blijven voelen en je zintuigen te blijven prikkelen. Bewust! Zoek het op buiten je schermtijd en ontdek wat daarin voor jou goed werkt, maar probeer dat ook online!

Dat is mogelijk!

Ik spreek dagelijks mensen die ik begeleid in een traject terug naar werk(-elijk geluk). Dat gebeurt momenteel online. Achter mijn laptop aan de tafel in mijn woonkamer. Veel van hen heb ik zelfs nog nooit live ontmoet.

Een fragment: (Beeld het in en zet daarbij al je zintuigen in)

Client: ik had gisteren zo’n goede dag! Ik had gewandeld en was niet zo moe toen ik thuiskwam.

Ik: wat is het positieve van ‘niet zo moe’?

Client: hoe bedoel je?

Ik: ‘niet zo moe’ dat zijn 2 energieloze woorden in 1 zin; niet & moe. Kun je een positief woord gebruiken?

Client: euhhh ik had gewandeld en had nog energie over!

Ik: ah energie. Wat is energie voor jou? 

Client: dat je zin heb om iets te doen, dat je blij bent en je fysiek goed voelt.

Ik: Prachtig! gaat dat over jóuw energie?? want dan mag je ook antwoorden met ‘ik’ in de zin. Energie in trouwens voelbaar in je lijf! Waar voel je dat in je lichaam?

Client: (haalt diep adem 🙂 ) hier…’

EN ZE LEGT EEN HAND OP HAAR HART