Niet dat het ooit allemaal glashelder was…een maand terug net zo min als nu. Alleen het ligt er nu wel even duimendik bovenop. Met de neus op de kwetsbaarheidsfeiten geduwd.

Ik riep dit nogal eens en mensen prezen mij dan om mijn mindset…en nieuwsgierigheid naar het onbekende.

HAHAHAHAHA

Dus nu moet het dan maar gebeuren. FOR REAL

Ik heb wel eerder in mijn leven het gevoel gehad dat de stoelpoten onder mezelf vandaag gezaagd werden, maar ik had toen wel zélf de zaag vast.

Het is maart 2020 en we moeten we als mensen ergens in mee en geen idee waar dat voorlopig naartoe gaat. Als zzp-er is dat minstens zo spannend als voor ieder ander. 80% van mijn opdrachten voor komende periode is uitgesteld. En dan ben ik al dankbaar…het gaat dus wel weer komen.

Eerlijk…ik heb even een paar dagen nodig gehad om mezelf uit de doemdenkerij te krijgen. Ik merk dat er nu weer ruimte komt om ‘om te denken’ en ik voel weer een bepaalde eagerness om te creëren en plannen te maken.

Verder:

Ik doe 2 online studies, ik mediteer dagelijks, ik doe Yoga. (beginners Yoga het ziet er niet uit). Ik ga tenminste een uur per dag buiten lopen. Ik lees boeken, luister podcasts. Ik slaap uit en krijg cappuccino op bed van mijn lover. (We wonen een maand samen en ook dat samenwonen had ik me anders voorgesteld…het voelt alsof we in de wittebroodsweken zitten op een eiland… humor dit).

Vandaag heb ik even bloemen voor in huis gehaald! We (me and he) kwamen aan de praat met de eigenaar van de bloemisterij. Een heerlijk optimistische Amsterdammer…in Deventer. Natuurlijk ging het over ‘to busyness or not to busyness’. Hij had al wel eerder gedonder in de economie meegemaakt (iedere 8 jaar…) en hij hoopt dat hij dat nog zeker 2 keer zal meemaken.

Naast dat hij veel van het ‘gedonder’ had geleerd wilde hij met die opmerking vooral zeggen dat hij hoopt dat hij oud mag worden.

Mooi vind ik dat.